Grant Thornton Φοροδοξίες, 06.05.2018

06 Μαϊ 2018

Γνωρίζετε ότι:

• Οι φορολογικές αρχές δεν μπορούν να αρνούνται την επιστροφή Φ.Π.Α. με την αιτιολογία της παρέλευσης του χρόνου παραγραφής, όταν εσφαλμένα και χωρίς πρόθεση ο ΦΠΑ χρεώθηκε και καταβλήθηκε μετά την πάροδο αρκετών ετών από τη σχετική συναλλαγή. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι όταν μία επιχείρηση δεν έχει επιδείξει αμέλεια και δεν συντρέχει καταχρηστική πρακτική ή συμπαιγνία με σκοπό την απάτη, δεν μπορεί να στερείται του δικαιώματος επιστροφής απλά και μόνο με την αιτιολογία ότι η προθεσμία παραγραφής είχε ξεκινήσει κατά την παράδοση των αγαθών και άρα είχε παρέλθει κατά την πολύ μεταγενέστερη υποβολή της σχετικής αίτησης. Σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, η άσκηση του δικαιώματος έκπτωσης (και άρα επιστροφής) είναι καταρχήν δυνατή μόνον από τη στιγμή που ο υποκείμενος στον φόρο έχει στην κατοχή του τιμολόγιο. Συνεπώς, θα ήταν ούτως ή άλλως αντικειμενικώς αδύνατο για τον ενδιαφερόμενο να ασκήσει το δικαίωμα επιστροφής νωρίτερα, καθώς δεν είχε στην κατοχή του τιμολόγια, ούτε γνώριζε ότι οφειλόταν ο σχετικός Φ.Π.Α. (Απόφαση ΔΕΕ C-533/16).
• Κάθε παροχή σε είδος, ανεξάρτητα εάν χορηγείται οικειοθελώς από τον εργοδότη ή από συμβατική ή νόμιμη υποχρέωση, αποκτά το χαρακτήρα «μισθολογικής παροχής» με αποτέλεσμα να οφείλονται εισφορές κοινωνικής ασφάλισης (ΣτΕ 1089/2009). Παρά την παραπάνω γενική θέση της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, το ΙΚΑ στο παρελθόν είχε απαλλάξει από ασφαλιστικές εισφορές την ωφέλεια που προκύπτει για τους εργαζόμενους από δικαιώματα προαίρεσης για την απόκτηση εισηγμένων μετοχών (“stock options”). Επιπλέον, σε περίπτωση ομαδικής ασφάλισης του προσωπικού μίας επιχείρησης, εισφορές κατά τη γνώμη μας οφείλονται μόνο εφόσον η ομαδική ασφάλιση έχει καταστεί, άμεσα ή έμμεσα, περιεχόμενο και δεσμευτικός όρος των ατομικών συμβάσεων εργασίας ή τα ασφάλιστρα έχουν καταλήξει να καταβάλλονται με σιωπηρή συμφωνία ως «μισθός» από επιχειρησιακή συνήθεια.
• Περικόπτονται κατά 60% οι συντάξεις σε όσους συνταξιούχους απέκτησαν ασφαλιστέα ιδιότητα από τις 13/5/2016 και εφεξής. Το τελικό ποσό της περικοπής υπολογίζεται με βάση τις καταχωρούμενες ημέρες ασφάλισης. Εάν η ασφαλιστέα ιδιότητα του αμειβόμενου μέλους ΔΣ θεωρηθεί ότι αποκτάται μετά τις 13.5.2016 (καθώς δεν ήταν ασφαλιστέα υπό το προισχύσαν καθεστώς) θα οδηγήσει σε περικοπή της σύνταξης σύμφωνα με τα παραπάνω. Δεν είναι, ωστόσο, σαφές πώς θα γίνεται ο υπολογισμός της περικοπής στην περίπτωση αυτή, καθώς για τη συγκεκριμένη κατηγορία ασφαλισμένων δεν καταχωρούνται ημέρες ασφάλισης (π.χ. μέλη Δ.Σ.), αλλά αυτές καθορίζονται μελλοντικά μετά από έλεγχο του Ε.Φ.Κ.Α.
• Το Ευρωκοινοβούλιο υπερψήφισε τις προτάσεις Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τους κανόνες της Κοινής Βάσης Φορολογίας Εταιρειών (CCTB) και της Κοινής Ενοποιημένης Βάσης Φορολογίας Εταιρειών (CCCTB). Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε εφαρμογή των κανόνων σε δύο φάσεις: Η πρώτη φάση αφορά στην θέσπιση κοινών κανόνων για τον υπολογισμό της φορολογητέας βάσης μεγάλων πολυεθνικών ομίλων σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (CCTB). Μέχρι στιγμής, οι εταιρείες που λειτουργούν σε διαφορετικά κράτη μέλη υπολογίζουν τα κέρδη των θυγατρικών τους με βάση διαφορετικούς κανόνες σε κάθε χώρα. Στην δεύτερη φάση (CCCTB), εφόσον αυτή προχωρήσει, τα κέρδη μεγάλων πολυεθνικών ομίλων θα κατανέμονται στα κράτη - μέλη όπου ο όμιλος έχει παρουσία, σύμφωνα με μια φόρμουλα αναλογικά με τα πάγια, τον αριθμό των εργαζομένων και τον αριθμό των πωλήσεων της εταιρείας σε κάθε κράτος - μέλος. Στη συνέχεια, κάθε κράτος-μέλος θα φορολογεί το μερίδιο των κερδών της εταιρείας με τον δικό του εθνικό συντελεστή φορολογίας των εταιρειών. Να σημειωθεί, ότι αντίστοιχη πρόταση οδηγιών είχε γίνει από την Επιτροπή το 2011 που τελικά δεν υπερψηφίστηκε από τα κράτη-μέλη.
• Εφόσον ληφθεί η πολιτική απόφαση από τους αρχηγούς των κρατών-μελών για CCTB και CCCTB, οι παραπάνω κοινοί φορολογικοί κανόνες αναμένεται να ισχύσουν από 1.1.2020 για εταιρείες που ανήκουν σε όμιλο με συνολικά ενοποιημένα έσοδα Ομίλου άνω των 750 εκ. Ευρώ. Είναι δυνατή και η προαιρετική εφαρμογή τους για μικρότερες εταιρείες που δεν πληρούν τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
• Η απόδοση ομολόγων χωρίς τοκομερίδια (zero coupon), θεωρείται ως εισόδημα από τόκους και υπόκειται σε παρακράτηση φόρου 15%, ο οποίος αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την λήξη των ομολόγων. Διαφορετικά ισχύει για τα ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου για τα οποία ο φόρος που παρακρατείται, πιστώνεται στον τηρούμενο οικείο λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος και δεν αποδίδεται με την υποβολή της δήλωσης απόδοσης φόρου (ΔΕΑΦ Β 1065393 ΕΞ 2018). Τα ομόλογα χωρίς τοκομερίδια (ή εκπτωτικά ομόλογα) αποκτώνται σε τιμή χαμηλότερη της ονομαστικής αξίας τους (με έκπτωση), δεν προβλέπουν ενδιάμεσες πληρωμές κουπονιών, και στο τέλος καταβάλλεται η πλήρης ονομαστική αξία τους.